
Mirall
Va caure un raig de sol sobre el mirall,que va començar brillar tan fort, que feia mal als ulls. El mirall va presumir:
—Mireu, mireu! Sóc com el Sol! Fins i tot, potser, una mica més brillant que ell!
I era difícil que els altres objectes de la casa poguessin discutir-l'hi.
El Sol, però, es va moure pel cel, i el mirall va tornar a ser tènue. I de nou es van reflectir en ell uns quadros foscos penjats sobre els murals i un sofà vell.
—Per què ara ja no brilles més? —van preguntar-li els altres objectes al mirall.
I que podria respondre ell per oposar-se a això?
I va entendre, clarament, que no era ell qui brillava, sinó el Sol reflectint-se en ell!
—Mireu, mireu! Sóc com el Sol! Fins i tot, potser, una mica més brillant que ell!
I era difícil que els altres objectes de la casa poguessin discutir-l'hi.
El Sol, però, es va moure pel cel, i el mirall va tornar a ser tènue. I de nou es van reflectir en ell uns quadros foscos penjats sobre els murals i un sofà vell.
—Per què ara ja no brilles més? —van preguntar-li els altres objectes al mirall.
I que podria respondre ell per oposar-se a això?
I va entendre, clarament, que no era ell qui brillava, sinó el Sol reflectint-se en ell!
Monjo Varnava (E.Sanin)
Монах Варнава (Е Санин)
(Federació Russa, 1954)
«Mirall»

Viacheslav Polezhaev
(Вячеслав Полежаев)
Liudmila Liutsko
(Людмила Люцко)
«Mirall»
de l'obra:
«Зеркало»
Упал луч солнца на зеркало, и засияло оно так, что стало больно глазам. Возгордилось зеркало:
—Смотрите, смотрите! Я — как солнце! И даже, может, немного ярче его!
И с этим трудно было поспорить домашним вещам.
Но передвинулось солнце по небу, и зеркало снова стало тусклым. Вновь отразились в нем увешанные темными картинами стены и старый диван.
—Ну что же ты больше не сияешь? — спросили у зеркала вещи.
А что оно могло возразить на это?
Ему и самому стало ясно, что сияло не оно, а — отраженное в нем солнце!
—Смотрите, смотрите! Я — как солнце! И даже, может, немного ярче его!
И с этим трудно было поспорить домашним вещам.
Но передвинулось солнце по небу, и зеркало снова стало тусклым. Вновь отразились в нем увешанные темными картинами стены и старый диван.
—Ну что же ты больше не сияешь? — спросили у зеркала вещи.
А что оно могло возразить на это?
Ему и самому стало ясно, что сияло не оно, а — отраженное в нем солнце!
ooO0Ooo
Referència:
Monjo Varnava (E.Sanin).
Монах Варнава (Е Санин)
«Mirall»
(Зеркало)
Traducció: Liutsko, Liudmila.
Lo Càntich. N.31. Hipèrbole, 2016.
Abril - Agost, 2016
DL B.42943-2011
ISSN: 2014-3036 31>
EAN: 9772014303002 31>

Monjo Varnava (E.Sanin).
Монах Варнава (Е Санин)
«Mirall»
(Зеркало)
Traducció: Liutsko, Liudmila.
Lo Càntich. N.31. Hipèrbole, 2016.
Abril - Agost, 2016
DL B.42943-2011
ISSN: 2014-3036 31>
EAN: 9772014303002 31>

0 [ Comentar aquesta entrada ]:
Publica un comentari a l'entrada